Слоўнік гарналыжніка

Дадаць закладку

Ski-pass (скі-пас) - картка, якая дазваляе прайсці праз турнікет на тэрыторыю лыжнай станцыі, дзе можна карыстацца ўсімі пад'ёмнікамі і спускацца неабмежаваную колькасць разоў па ўсіх трасах. Для Ski-pass, дзеючага 2 і больш дзён, неабходная фатаграфія!

Super Ski-pass (Супер скі-пас) - універсальны абанемент, які ў адрозненне ад звычайнага «мясцовага» Ski-pass дазваляе наведваць адразу некалькі курортных зон, калі яны размешчаны у непасрэднай блізкасці адзін ад аднаго.

Ski-bus (скі-бас) - аўтобус, які курсіруе паміж курортамі і пад'ёмнікамі. Праезд можа быць платным ці ўжо уключаным у кошт ski-pass.

Rent-a-ski (рэнт скі) - арэнда амуніцыі: лыжы, палкі, сноўборды, горналыжныя і сноубардычныя чаравікі, ахоўныя шлемы, бегавыя лыжы і чаравікі, замкі для замыкання абсталявання, радзей - касцюмы. Пракат амуніцыі ёсць абсалютна на ўсіх курортах.

Ski-school (скі-скул) - гарналыжная школа, дзе навучаюць як маленькіх дзяцей ад 3-х гадоў, так і дарослых, індывідуальна або ў групах. Інструктары часцей за ўсё мясцовыя, у тым ліку англа- і рускамоўныя спартсмены.

Ski-in & Ski-out (скі-ін і скі-аўт) - магчымасць катання ад дзвярэй гатэля. Гэта значыць, выйшаўшы з гатэля, лыжнік або сноўбардыст можа літаральна адразу ўстаць на трасу ці ж спусціцца з гары непасрэдна да яго дзвярэй.

Heli-ski (Хеліскі) - внетрассавае катанне па цаліне з цяжкадаступных схілаў або вяршыняў гор, куды лыжнікаў і сноўбардыстаў дастаўляе верталёт. У шматлікіх еўрапейскіх краінах, напрыклад у Францыі, heli-ski афіцыйна забаронена.

Ski-safari (скі-сафары) - доўгае падарожжа па трасах з пераходам ад пад'ёмніка да пад'ёмніка, не здымаючы лыжаў/сноўборда.

Snow-park, Fun-park (Сноў-парк, фан-парк) - штучны парк на схіле, пабудаваны са снегу і штучных элементаў, для фрыстайла і скачкоў, у асноўным, для сноўбардыстаў.

Tubing (Цюбінг) - спуск з гары на надзіманых санках, матрацах, аўтамабільных камерах і да т.п.

Apres-Ski (Апрэскі) - даслоўна «пасля лыж». Гэта комплекс забаў, не звязаных з катаннем: бары, рэстараны, дыскатэкі, аздараўленчыя цэнтры, спартыўныя комплексы і г.д.

Класіфікацыя трас па ўзроўні складанасці

Зялёная траса (green slope) - лёгкая траса, якая падыдзе для пачаткоўцаў-гарналыжнікаў.

Сіняя траса (blue slope) - другая па складанасці пасля зялёнай.

Чырвоная траса (red slope) - трэці ўзровень складанасці, падыходзіць для вопытных лыжнікаў і сноўбардыстаў.

Чорная траса (black slope) - траса самага высокага ўзроўню складанасці, прызначана для прафесіяналаў.

Тыпы гарналыжных пад'ёмнікаў

Бугельны - буксіровачны тып пад'ёмніка, складаецца з троса з прымацаванымі да яго сядзеннямі. Выкарыстоўваецца на невялікіх перападах вышынь.

Крэсельны - крэслы, прымацаваныя да тросу. Разлічаны на ўздым ад аднаго да васьмі чалавек. "Крэселкі" не спыняюцца для пасадкі і высадкі пасажыраў, таму імі па пачатку складана карыстацца пачаткоўцам. Зрэшты, хуткасць у гэтага ліфта маленькая, таму складанасцяў з яго засваеннем не будзе;

Падвесная кабіна (гандола) - кабіна, разлічаная на 6-24 чалавек. Максімальная хуткасць 6 метраў у секунду. Гандолы бываюць двухбаковага руху і аднабаковага руху;

Фунікулёр - гэта свайго роду цягнік, які дастаўляе лыжнікаў на схілы;

Бягучая стужка (травалатар) - рухаючаяся гнуткая дарожка, якой карыстаюцца альбо ў закрытых памяшканнях, альбо на дзіцячых спадзістых схілах.

Тыпы размяшчэння на гарналыжных курортах

Апартаменты - нейкае падабенства кватэры - адрозніваюцца па ліку пакояў, планіроўцы, плошчы, мэблёўцы, укамплектаванасці бытавым абсталяваннем. У агульным будынку (рэзідэнцыі) знаходзяцца ресепшн, часам спа-цэнтр, бар або рэстаран, дзе накрываюць сняданкі. Апартаменты прапануюць размяшчэнне з харчаваннем і без харчавання, прычым, часцяком апошні варыянт найбольш выгадны.

Шале, або катэджы - гэта асобныя дамы, разлічаныя на пражыванне ад 4 да 3O чалавек. У іх таксама магчыма размясціцца з харчаваннем або без. І абсталяваны яны могуць быць па-рознаму.

Гатэлі - прапануюцца самыя розныя (ад 1* да 5*), але самымі папулярнымі з'яўляюцца 3-4*, а вось аб'ектаў класа 5* і 5* deluxe зусім няшмат, на некаторых курортах іх зусім няма. У асноўным усе гатэлі разлічаны на 10-60 нумароў, зрэдку сустракаюцца вялікія комплексы (100-150 нумароў). Катэгорыя гатэля ніякім чынам не залежыць ад яго адлегласці да цэнтра горада ці пад'ёмніка: гатэль самай высокай катэгорыі можа размяшчацца ізалявана - у некалькіх кіламетрах ад актыўнага курортнага жыцця. Большасць еўрапейскіх гатэляў прапануюць сняданак ці паўпансіён, зрэдку - поўны пансіён, у адрозненне ад турэцкіх гатэляў, дзе нават зімой дзейнічае сістэма "ўсё ўключана".